- santificetur
- san·ti·fi·cè·turs.m. e f.inv.var. → sanctificetur.
Dizionario Italiano.
Dizionario Italiano.
sanctificetur — sanc·ti·fi·cè·tur s.m. e f.inv., lat. CO persona ipocrita e bigotta, ostentatamente devota {{line}} {{/line}} VARIANTI: santificetur. DATA: 1554. ETIMO: lat. sanctificētur, propr. 3Є pers. sing. del congt. pres. passivo di sanctificāre… … Dizionario italiano